Na današnji dan 1993. godine u mjestu Štrpci iz voza je oteto 19 državljana Srbije i Crne Gore od strane paravojne velikosrpske formacije predvođene Milanom Lukićem.
Do sada su pronađena tijela samo tri žrtve ovog zločina: krajem 2009. godine identifikovano je tijelo Halila Zupčevića u selu Sjedača na obali jezera Perućac, a posmrtni ostaci Rasima Ćosića i Jusufa Rastodera nađeni su u istom jezeru 2010. godine.
Tokom suđenja Nebojši Ranisavljeviću, pred Višim sudom u Bijelom Polju, utvrđeno je da je grupa pripadnika velikosrpske paravojne formacije, predvođena Milanom Lukićem, u poslijepodnevnim časovima 27. februara 1993. godine zaustavila voz koji je saobraćao na liniji Beograd-Bar. Nakon legitimisanja putnika, iz voza su izveli 18 Bošnjaka i jednog Hrvata koje su potom sproveli do sela Prelovo. U sali lokalne osnovne škole su ih pretresli, opljačkali i pretukli. Nakon toga su ih vezali žicom, uveli
u kamion i odveli u okolini Višegrada. Tamo su ih u garaži jedne kuće likvidirali Milan Lukić i Boban Inđić, tako što su im naredili da legnu a potom su pucali u njih. Nebojša Ranisavljević je čuvao stražu ispred garaže. Kada je jedan od otetih putnika pokušao da pobjegne iz garaže, Ranisavljević je pucao u njega i ranio ga. Milan Lukić je prišao ranjenom čovjeku i prerezao mu grkljan.
Tokom suđenja Ranisavljeviću, utvrđeno je da je otmica planirana mjesec dana ranije, kao i da su državni organi Republike Srbije znali za pripremu otmice ali nijesu ništa preduzeli. Haški tribunal osudio je Milana Lukića na doživotnu kaznu zatvora za zločine nad višegradskim Bošnjacima 1992/93. godine, ali ne i za zločin u Štrpcima.
Žrtve ovog zločina su: Adem Alomerović (1935-1993), Džafer Topuzović (1938 1993), Esad Kapetanović (1974-1993), Fehim Bakija (1950-1993), Fikret Memović (1939-1993), Fevzija Zeković (1939-1993), Halil Zupčević (1944-1993), Ismet Babačić (1963-1993), Iljaz Ličin (1953-1993), Jusuf Rastoder (1953-1993), Muhedin Hanić (1966-1993), Nijazim Kajević (1963-1993), Rifat Husović (1958-1993), Rasim Ćorić (1953-1993), Senad Đečević (1975-1993), Safet Preljević (1971-1993), Šećo Softić (1945-1993), Tomo Buzov (1940-1993) i Zvjezdan Zuličić (1960-1993).
Projekat podržao Fond za zaštitu i ostvarivanje manjinskih prava u Crnoj Gori
