Na današnji dan 1929. godine u Plavu, u crnogorskom dijelu Sandžaka je rođen Jašar Redžepagić, jedini Bošnjak član Akademije nauka i umjetnosti Kosova.
Jašar Redžepagić je u Plavu učio osnovnu školu. Gimnaziju je učio u Beranama i Peći. Studirao je pedagošku grupu predmeta na Filozofskom fakultetu u Zagrebu. Diplomirao je 1953. godine i doktorirao, također, u Zagrebu 1965. godine. Bio je prefesor Učiteljske škole i Gimnazije u Prizrenu, potom profesor i direktor jedne škole u Prištini, prefesor Više pedagoške škole u Prištini.
Na Filozofskom fakultetu u Prišitni je radio do 1991. godine i do tada je imao zvanje redovnog profesora. Bio je redovni član Akademije nauka i umjetnosti Kosova od njenog osnivanja. U toku profesionalne djelatnosti bavio se historijom pedagogije (opštom i nacionalnom), problemima teorijske i komprativne padagogije i metodologije pedagoških i albanoloških istraživanja. Akademik Redžepagić se zanimao
i za psihologiju, književnost za djecu i iranološkim istraživanjima ovog dijela Balkana.
Pisao je poeziju i književnu kritiku. Autor je dvadestak knjiga i više od 400 naučnih i
stručnih radova.
Akademik Redžepagić je umro 28. januara 2010. godine u Prištini.
ŠAPAT
Ako me kad usniš gde me, pesmo, nosiš?
Ne pevaj nikad što plamen srca nije.
Krilatice! Jutros suzama rosiš
I noć je bez noći kad mi svetlo krije.
Ne pevaj ono što pesmu ne čini.
Al’ kad bi moglo vreme da se vrati,
kraj brvnare stare, negde u tišini
zvao bih te, Nano ili zvezdo-mati.
Budio bih šapat i u njemu trave;
treperenje neko u meni lahori.
Topole bi htele u naručje da jave:
Tanana mu iskra nežno zavijori.
Projekat podržao Fond za zaštitu i ostvarivanje manjinskih prava u Crnoj Gori
